Өвлийн адаг сар гармагц албан хаагчдаа гэр гэрт нь хариулдаг. Хошууны үймээн шуугианд тосгоны суурингийн дарга нарын хэн нь ч жил хуучрахыг хүлээлгүй гэр гэртээ харина. Долоон айл тосгоны дарга Ли Дэлин ямар их яарсан гээч. Түүний гэр хошууны зочид буудлаас ганц км зайтай байдаг.
Саарал манан хөшиглөсөн ууланд хөгшин залуу хоёр сохор хүн цувран алхаж явлаа. Тэдний гандмал сийрсэн бүрх эгээ л голын ширүүн урсгалд үйгдсэн мэт түргэн түргэн дэрвэлзэн хөдөлнө. Хаанаас хаа хүрч яваа нь сонин биш, харин тэд шанз барьж яваа нь л чухаг. Тэд бол үлгэрчид ажгуу.
Манайх 2-р хүрээ, манай жишүү эсрэг талын хаалга бол 7-р хүрээ. 7-р хүрээ бол хар будагтай жижигхэн хаалгатай, үүдэн дээгүүр нь улаан ороонго бүрхэж, хашаан дотор нь ургаа модод найган, шарилж бүсэлхийн чинээ өндөр ургасан, жихүүн цэвдэг чөтгөр шулмын оромж гэмээр. Шяоси бид хоёр мөргөлч хорхой барих гэж 7-р хүрээнд ороод ван ноёны магнаг дээл шиг шар дээр хар ногоон судалтай, гялтганасан өнгөтэй могой өвсний ёзоороор шургахыг олж харсан юм.
Тэнгэр бүрхэг, цасан ширхэг бүжин бударна. Хаа сайгүй цасан хучлагатай мэл цагаан орчин сэтгэлд дулаан. Зян Мэй их сургуулийн хашааны тахир замаар жижиг хайрцаг барьж алхана. Замын хажуугийн хиймэл толгод хуучин янзаараа.
Гуравдугаар сарын тэнгэрээс цас бороо холилдон орно. Дүүргийн намын хорооны үүдэнд гурван дугуйт тэрэг зогсмогц нэгэн залуу үсрэн буулаа. Тэрэгчин хаалган дээр өлгөсөн хаягийг харснаа залууд хандаж:-Танаас хөлс авахгүй гэж бишүүрхэн хэлэв.
Хөгшин Тун Бао урт гаансаа нэрэн тариалангийн талбайн дагуух замын хажуугийн чулуун дээр сандайлан сууна. Ар нуруунаас нь нар хурцаар төөнөнө.
Маажааны ширээн дээр гэгээн өдрөөр ч гэрэл асаатай, даалуу шаржигнах чимээний зэрэгцээ доржпалам эрдэнийн том жижиг шигтгээ нүд гялбуулна. Тэнийлгэн татаж ширээний хөлд бэхэлсэн цайвар бүтээлэг цагаан өнгөөр гялтганана. Зяжигийн энгэр цээжинд хурц гэрэл тусжээ. Бүсгүйн царай ч энэ гэрэлд тодрон үзэгдэнэ.
Зэв жанжнаас хойш энд ирэгсдээс амьд буцсан нь цөөн. Авирсан болгон ясаа цайлгадаг учраас нутгийнхан Хүн яст хад гэж нэрэлжээ.
Цэнгээнт гудамжны үзүүр дэх үсчний газар гэж айлын хашааг ашиглаж, явган зам уруу түрж хийсэн саравч шиг байр. Түүний эзэн харалдаа салонд ажиллаж байгаад гарч, азаа сорьж энэ үсчнийг байгуулсан Сүбэй буюу Жянсү мужийн умард нутгийн 30 гаруй насны залуу. Тэр тэндхийн уугуул биш байж магадгүй.
Булан ууланд хүн чоно үзэгдсэн гэлцэнэ. Тосгоны шууданч Кан Ланшуай олж харсан юмсанж. Түүний ярьснаар тэр өдөр тэр Булан уулын тосгоны захиргаанд илгээмж хүргээд, орой нь бага зэрэг хатуу юм амсаж, тосгоны захирагчийн өгсөн гахайн махыг бариад сар гарсан хойно уулын тахир жимээр уруудаж явжээ.
Алтан шаргал хавирган сар өөдөөс хүйтнээр мэлтийнэ. Өнөө мандсан лугаа адил ийм л сарыг би хэчнээн олон удаа харсан бол ? Хавирган сар харагдах бүрийдээ хорвоогийн эрээн барааныг эргэн сануулна.
Тэр орой нөхөртэйгөө Чан-Аний өргөн чөлөөгөөр салхилж явав. Ван Юн намайг авахаар Бээжинд ирсэн байлаа. Урьд нь түүнтэй уулзах гэж ингэж их яарч байсангүй. Ван Юний гараас атгаад: -Чи намайг үүрд хайрлах уу? -Чамайгаа үүрд хайрлана. -Үүрд гэдэг чинь хир урт хугацаа юм бэ? Гэхэд нөхөр маань гайхаж: -Юу гэнэ ээ? гэж лавлав.